Czarne oczy spojrzały na niego przenikliwie. Monmouth nie powinien był zabierać ze

- Ale, mamo...
- Miała zostać hrabiną!
- Proszę cię, proszę... - powtarzała.
- I co?
Liz westchnęła. Rozmyślała o swojej rodzinie, o tym, jak bardzo jest różna od rodziny Glorii. Sweeneyowie żyli bardzo skromnie, właściwie na granicy nędzy. Ojciec, niewykwalifikowany robotnik, pił nałogowo. Zwykle cichy i łagodny, po alkoholu stawał się agresywny. Matka uważała, że antykoncepcja jest grzechem, i z regularnością zachodziła w ciążę. Żeby wyżywić liczną rodzinę i jakoś związać koniec z końcem, popołudniami sprzątała w zamożnych domach.
- Dobrze. Powiedziała mi, że żenisz się z Rose, że przez cały czas to planowałeś i że
- Zwłaszcza arystokracja nie spełnia oczekiwań co do stylu - westchnęła. - Nawet, co
Wszyscy gapili się również na nią, ale na razie nikt nic nie mówił, co zapewne
- Nie.
- Cóż, kiedy już wyeliminuję obecne kandydatki, po prostu obniżę wymagania, aż
Uśmiechnęła się do siebie na tę myśl. Oczywiście wpływ na jej decyzję mogły
W milczeniu wziął ją za rękę i zaprowadził do dużej sypialni.
- Milordzie, wiele o panu słyszałam. - Posłała mu łobuzerski uśmiech, który zapewne
do tego doszło.

– Mama mówiła, że nie przyjdziesz.
stałych klientów. Jego wynajęty samochód, pontiac starszego faceta w cyklistówce, brązowy
– Zabieram się stąd, mam mnóstwo roboty. – Starszy detektyw wstał i wyszedł.
wyblakłe od słońca. Ale na ogrodzonym terenie nie było nikogo innego, człowieka ani ducha.
komplementy: że jest piękna, świetnie wygląda i na razie nikt nie dodawał Jak na swój wiek”,
– Ona.
– Na razie, buzia na kłódkę. Jeśli Jaskiel albo inni w wydziale uznają, że widzę duchy,
Ojcem jej dziecka! A on i tak wziął ją z powrotem! Masochista!
myślę sobie, upychając włosy pod czapeczką baseballową. Tak więc po chwilach ryzyka
– O wilku mowa – powiedziała do psa, który już się szykował, by wskoczyć pod kołdrę. –
– Chyba już ci mówiłam, że wspaniała ze mnie żona.
W Silvio o 23.00! O północy ja stawiam.
– Czy przypominasz sobie coś z ostatniego tygodnia jej życia? Coś nietypowego?
W wolnym tłumaczeniu: nie zawracaj mi głowy i, na rany boskie, nie naciskaj w sprawie
ramion. – Wróćmy do domu. Chciałbym pani pokazać kilka zdjęć.